баста

[بسته]

1. сифати феълии замони гузашта аз бастан

2. чизи дар банд кардашуда (бо таноб, коғаз ё матое)

3. пӯшида, масдуд; муқоб. кушода: дари баста; баста шудан а) пӯшида шудан, маҳкам шудан; б) фаъолияти худро қатъ кардан, барҳам хӯрдан (-и идорае); роҳи гурез баста будан имконияти гурез намондан, мавҷуд набудани имкони фирор

4. побанд, асир, гирифтор

5. маҷ. вобаста, алоқадор

6. сахтшуда, яхшуда (аз ҳолати шуррутӣ): шири баста, хуни баста

◊ иштиҳо баста шудан хоҳиши хӯрокхӯрӣ надоштан, иштиҳо надоштан